Terr

Nga Dashamir Malo

E more diellin me vete

dhe ike!

Po nesër pa ty?!

* * *

Dritëmbatësja

Unë e di

ti do të avitesh tani pa u vënë re

dhe do të stërpikësh me yje hareje

lëndinën blu të mbrëmjes,

siç stërpik pranvera me lulerina

lëndinat e blerta.

* * *

Maj

Edhe midis fjalëve që shkruan,

ndjej aromën tënde

të trëndafiltë.

* * *

Terr

Qetësi e qelqtë kësaj ane

udhën ma tregon një lule xane (1)

(1)- gjineshtër

* * *

Dimri ka emër burri

Ky rrap i moçëm, i vetmuar buzë honit,

që ia doli mbanë Dimrit,

i duhet të përballojë Verën.

Verën e nxehtë.

Vera ka emër gruaje!

* * *

Nuk më magjeps kjo botë,

sado ngjyra dhe dritë të ketë.

Më magjeps ajo që kësaj bote

i jep kuptim, Ti !

* * *

TI

O pranverë që të ndjekin pas lulet,

sa do të doja të isha një prej qindra

mijëra lulerinave.

* * *

Në pik pranvere u rikthye,

prej mërgimit dimër i krisur.

Poseidon ç'plane po thur,

zog vetmitar për ku je nisur?

© Dashamir Malo