***

Nga Frederik Rreshpja

Ngado që sillem, pikëllimi është aty te porta
dhe prapëson shpirtrat.

Te dritarja një shi i huaj, i verbër, pa zhurmë.
Mbase janë shirat që kanë rënë dikur,
mbase janë kufomat e shirave:
Çdo gjë është e trishtuar sonte. 
     
  
***

Shkallë-shkallë nëpër muzg ylli ngjitet në heshtje,
me sytë plot lotë.
Trëndafili çeli në kopësht, m'u si një psherëtimë.
Zëra të largët vijnë e vdesin te kjo erë.

Zemra ime, si më harrove kështu?