* * *

Pano Taçi

Kur hedh sytë në qiell,
qielli vetëtin.
Kur hedh sytë mbi tokë,
toka psherëtin.
Kur hedh sytë mbi mua,
zemra shkrepëtin.

Populli im vulëhumbur

Mos ma shani popullin tim maskara,
Shiko se bëhet njëra,
Paçka se sot maska i ra
Që dramat i luan komedi të tëra.

Mos ma shani popullin tim të pacipë,
Kujdes, të thyen dhëmbë e dhëmballë,
Paçka se pas flokëve, te honi në zgrip,
Nuk di si mbahet, vdekur a gjallë.

Mos ma shani popullin tim teveqel,
Kujdes, se do gjeni belanë,
Paçka se këtu ujku në vathë delet i mjel
Përpara se t’u pijë gjakun që kanë.

Mos ma shani popullin që i bje gjoksit,
Kujdes, se me kallash t’ju qëllojë s’përton,
Paçka se nga qulli u dogj e i fryn kosit,
Ai prapëseprapë për rrenacakët voton.

Mos ma shani popullin që merr flakë si kashtë,
Kujdes, se tym ju nxjerr nga sytë,
Paçka se është populli më i lashtë,
Nuk beson ç’i psallin mbi fron mbretëritë.

Mos ma shani popullin tim të përhumbur,
Popullin tim vulëhumbur.