Për Nënën time!

Dritan Mesuli

Dërgomë një engjëll në mëngjes
kur kthehem i lodhur nga ëndërrimet!

Kam fituar gjithmonë ikje
në bixhozët me kurthe.
Vëre dorën në plagët e mia të merituara,
engjëll flokargjend.
Ah, të vdisja
të mbeteshe përjetë kështu si je,
mbretëreshë smeraldi,
Lavdi tokësore mbuluar nga pleqëria.

Eja,
kur gjumi
m'i mbulon sytë me kripë ëndrrash të lodhshme,
Shën Mëri prej balte të ëmbël.
të mbetesha në prehrin tënd,
gjiri yt të mi rrihte kockat, gjakun,
çdo skutë të trupit.
T'i zgjoja gjithë agimet
dhe hënat t'i bëja fli.