Latest News
Moment
Por fati sundon tërë popujt e zotave të shumtë si rëra, vjollcë e vogël, o shpirt.
Nga Frederik Rreshpja
Moment
Qielli absurd, ëndrra ime se do të fluturoja
një ditë!
Qëllon që nganjëherë bëhet mars.
Por vetmia është e dimërt
Sytë e tu më vështrojnë përtej horizontit të
borës.
Te kroi ku flenë stinët, vallëzon mermeri i
legjendave.
Ti sonte do të bëhesh gur
Nuk ke për të dashuruar më!
Qielli absurd, lodra e fëmijëve të ajrit!
Pra unë kam kujtuar se do të fluturoja një
ditë...
Poeti ne Shkretire
Absurditetet pa asnje mesazh per TV-te e botes.
Ralle ndonje re,
arratisur nga kopeja e reve
Iken e hutuar nga peisazhi arabik.
Ai rri aty me koken ne duart e shkretires
U ben me dore avioneve
Pret nje dallendyshe qe s’ka per te ardhur kurre.
Për një vjollcë
Çeli vjollca e vogël mbi gurishte
si një ylber mbi planete të panjohura.
Kështu kam ëndërruar edhe unë dikur
të bëhem ylber mbi akuafortën e kohës vizatuar egër
po tërë ato që thashë
u tretën në kujtesën e palexueshme të ajrit.
Më me fat janë perënditë
që kthehen tek toka të skalitur:
Ti s'ke për t'u skalitur kurrë
e veç ndoshta në kujtesën e palexueshme të ajrit.
Ky qe fati yt prej ylberi
me një kryq shiu te koka
Por fati sundon tërë popujt e zotave
të shumtë si rëra,
vjollcë e vogël, o shpirt.
Rate this article
Comments (0 posted)
Post your comment