* * *

20 April, 2012 15:49:00

Font size:

Barra e trëndafilave bie pa zhurmë nga muret,
shtroja lë të shihet fundi dhe gërmadha.
Nga llampa thyhet zemra e dritës.

Përkthyer nga Urim Nerguti

Hotel i Paqes

Barra e trëndafilave bie pa zhurmë nga muret,

shtroja lë të shihet fundi dhe gërmadha.

Nga llampa thyhet zemra e dritës.

Errësirë. Zhurmë hapash.

Llozi i ka mbyllur derën vdekjes.

Paris

Mbi rrotën e natës, të gërshetuar

flenë të humburit

në koridoret e zhurmshme poshtë ;

por ku jemi ne është drita.

Ne i kemi krahët plot me lule

mimozash të aq e aq viteve ;

ari bie nga ura në urë

pa një frymë në lumë.

E ftohtë është drita, ende më i ftohtë

guri përpara hajatit,

dhe pellgjet e shatërvaneve

janë tashmë gjysmë të thara.

E ç’do të ndodhë nëse, të kapur nga malli

deri në flokët që ikin,

ne të rrimë këtu dhe të pyesim : ç’do të ndodhë

nëse e kalojmë provën e bukurisë ?

Mbi karrocat e lavdishme të dritës,

Edhe të zgjuar, ne jemi të humbur,

mbi fushat e gjenive atje lart ;

por aty ku nuk jemi është nata.

(Ingeborg Bachmann)

del.icio.us | Digg this story