Home | Literature | Fugë e vdekjes (1945) - Todesfuge

Fugë e vdekjes (1945) - Todesfuge

image
 Një njeri banon në shtëpi ai luan me gjarpërinjtë e tij ai shkruan
 ai shkruan kur do të bëjë terr në Gjermani Margaretë
 flokët e tu të artë...

 

 


 

 

Përkthyer nga Urim Nerguti

 

 

 

 


Qumështin e zi të agimit ne e pijmë në mbrëmje
 e pijmë në mesditë dhe në mëngjes e pijmë natën
 e pijmë dhe pijmë
 ne gërmojmë në qiell një varr ku s’është aq ngushtë
 Një njeri banon në shtëpi luan me gjarpërinjtë shkruan
 shkruan kur do të bëjë terr në Gjermani Margaretë flokët e tu të artë
 shkruan këto fjalë del tek pragu dhe yjet rrëqethen


iu vërshellen qenve të tij të mëdhenj
 iu vërshellen çifutëve të tij të dalin dhe të gërmojnë në tokë një varr
 e na urdhëron ecni luani që të kërcejmë
 
Qumësht të zi të agimit ne të pijmë ty natën
 të pijmë në mëngjes pastaj në mesditë të pijmë në mbrëmje
 ne pijmë dhe pijmë
 Një njeri banon në shtëpi luan me gjarpërinjtë shkruan
 shkruan kur do të bëjë terr në Gjermani Margaretë flokët e tu të artë
 Flokët e tu të hirtë Sulamith ne gërmojmë në qiell
 një varr ku s’është aq ngushtë
 
Dhe çirret ngulini më thellë kazmat në tokë e ju të tjerët këndoni e luani
 e mbërthen hekurin në brez e vringëllon sytë e tij janë blu
 ngulini më thellë kazmat ju të tjerët dhe ju luani luani për të kërcyer
 
Qumësht të zi të agimit ne të pijmë natën
 të pijmë në mesditë dhe në mëngjes të pijmë në mbrëmje
 ne pijmë dhe pijmë
 një njeri banon në shtëpi Margaretë flokët e tu të artë
 flokët e tu të hirtë Sulamith ai luan me gjarpërinjtë e tij
 

 

Dhe çirret luajeni më ëmbël vdekjen vdekja është një zot i Gjermanisë
 çirret më të zymta harqet dhe tymi juaj do të ngjitet drejt qiellit
 e ju do të keni atëherë një varr në re ku s’është aq ngushtë
 
Qumësht të zi të agimit ne të pijmë natën
 të pijmë në mesditë vdekja është një zot i Gjermanisë
 të pijmë në mbrëmje dhe në mëngjes ne të pijmë dhe të pijmë
 vdekja është një zot i Gjermanisë syri i saj është blu
 ai merr shenjë qëllon mbi ty një plumb nuk të shkon huq
 një njeri banon në shtëpi Margaretë flokët e tu të artë
 e ai ndërsen qentë e tij të mëdhenj mbi ne na ofron një varr në qiell


luan me gjarpërinjtë dhe ëndërron vdekja është një zot i Gjermanisë
 
flokët e tu të artë Margaretë
 flokët e tu të hirtë Sulamith

 


PAUL CELAN (1920-1970)

Subscribe to comments feed Comments (0 posted)

total: | displaying:

Post your comment

  • Bold
  • Italic
  • Underline
  • Quote

Please enter the code you see in the image:

Captcha
Share this article
Rate this article
5.00