Bota ndalon

Bujar Plloshtani

Bota ndalon bredhje përtej,

  nostalgjish mbi kohë melankolike.

Shpirtrat e trazuar plot dhembje, 

  po perëndojnë si maskë delikate hënore.

 Melankolia në këtë dimër të zymtë,

   nuk po pushon asesi.

Përtërihet brenda një heshtje të pakuptimtë!

Brenda meje një zë i magjepsur flet,

 një shpirt i perënduar përmbi mua.

 Bota ndalon, 

   brenda meje vështirë të ndodhë!

Perëndimi i shpirtit, 

 si muzgu kur përplaset në liqen

     si nata kur mbulon terrin!

E shpirti im mbeti i ngrënë,

   në këtë kohë misterioze si për mua gjithnjë...