Latest News
Nga vjen e keqja
- Jo, e keqja nuk vjen as nga uria, as nga dashuria, por nga ligësia.
Përkthyer nga Urim Nerguti
Një eremit jetonte në pyll, pa pasur frikë nga bishat e egra. Eremiti dhe bishat e egra bisedonin bashkë dhe kuptoheshin ndërmjet tyre.
Një ditë, eremiti ishte shtrirë nën një pemë ; aty ishin mbledhur gjithashtu, për të kaluar natën, një korb, një pëllumb, një dre dhe një gjarpër. Këto kafshë zunë të ligjërojnë mbi zanafillën e së keqes në botë.
Korbi thoshte :
- E keqja vjen nga uria. Kur ha derisa të ngopesh, i kacavjerrur mbi një degë dhe duke krakëllirë, gjithçka të duket gazmore, e mirë dhe e hareshme ; por rri vetëm dy ditë pa ngrënë, dhe ti nuk do të kesh më zemër ta vështrosh natyrën ; ndihesh i trazuar, nuk mund të rrish në një vend, nuk gjen prehje ; por le të të dalë përpara syve një copë mish, dhe këtu bëhesh edhe më keq, ti hidhesh përsipër pa e vrarë shumë mendjen. Më kot të qëllojnë me shkop, të hedhin gurë ; qen dhe ujq të vijnë aty të të gëlltisin, ti prapë s’dorëzohesh. Sa ka vrarë uria kështu midis nesh ! Të gjitha të këqijat vijnë nga uria.
Pëllumbi thoshte :
- Kurse për mua, e keqja nuk vjen nga uria ; ajo vjen nga dashuria. Po të jetonim të veçuar, nuk do të kishim për të vuajtur kaq shumë : ndërsa ne jetojmë gjithmonë në çift ; dhe ti e do aq shumë shoqen tënde, aq sa nuk gjen më prehje, ti mendon vetëm për të : A ka ngrënë ajo ? A është ngrohur mjaft ? Dhe kur ajo largohet paksa nga miku i vet, atëherë ti ndihesh krejt i humbur ; je i përndjekur nga mendimi se një skifter e ka grabitur, ose se e kanë kapur njerëzit. Dhe ti fillon ta kërkosh, dhe bie vetë në hall, ose në kthetrat e një skifteri, ose në nyjet e një rrjete. Dhe nëse shoqja jote ka humbur, ti nuk ha më, nuk pi më, nuk bën tjetër veçse kërkon dhe qan. Sa kanë vdekur kështu midis nesh ! Të gjitha të këqijat nuk vijnë nga uria, por nga dashuria.
Gjarpëri thoshte :
- Jo, e keqja nuk vjen as nga uria, as nga dashuria, por nga ligësia. Po të jetonim të qetë, po të mos kërkonim sherre kot, atëherë gjithçka do të shkonte për bukuri : ndërsa, nëse diçka bëhet kundër dëshirës tënde, ti nxehesh, dhe gjithçka të acaron ; nuk mendon gjë tjetër veçse ta shkarkosh tërbimin tënd mbi dikë ; dhe atëherë, si i çoroditur, ti nuk bën tjetër veçse vërshëllen dhe përdridhesh, dhe kërkon të kafshosh dikë. Dhe nuk ke më asnjë mëshirë, për askënd ; do të kafshoje babën dhe nanën ; do të haje dhe veten tënde ; dhe tërbimi yt do të të bëjë të zhdukesh. Të gjithë të këqijat vijnë nga ligësia.
Dreri thoshte :
- Jo, e keqja nuk vjen as nga ligësia, as nga dashuria, as nga uria, por nga frika. Sikur të mund të mos kishim frikë, gjithçka do të shkonte për mrekulli. Këmbët tona janë të lehta në vrap, dhe ne jemi të fuqishëm. Nga një kafshë e vogël, ne mund të mbrohemi me goditje brirësh ; përpara një të madhe, ne mund të ikim : por nuk mund të mos kemi frikë. Le të thyhet një degë në pyll, le të trazohet një gjethe, dhe ti dridhesh nga frika ; zemra jote fillon të rrahë fort, a thua se do të kërcente nga gjoksi ; dhe ti zë të fluturosh si një shigjetë. Nganjëherë, është një lepur që kalon, një zog që shkund flatrat, apo një insekt që bie ; dhe ti e sheh veten tashmë të përndjekur nga një bishë e egër, dhe është drejt rrezikut që ti vrapon. Herë, për t’iu shmangur një qeni, ti bie mbi një gjahtar, e herë, i kapur nga frika, ti vrapon pa ditur ku, bën një kërcim, rrokullisesh në një humnerë ku dhe gjen vdekjen. Ti fle me një sy hapur, gjithmonë në përgjim, gjithnjë i tmerruar. Ska prehje ; të gjitha të këqijat vijnë nga frika.
Atëherë foli eremiti :
- Gjëmat tona nuk vijnë as nga uria, as nga dashuria, as nga ligësia, as nga frika : por nga vetë natyra jonë ; sepse është kjo natyrë që pjell edhe urinë, edhe dashurinë, edhe ligësinë, edhe frikën.
Leon Tolstoi
Rate this article
Comments (0 posted)
Post your comment