Bregu i Mollës

Azem Shreli

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami

As Lugu i Helmit as hijet Bregut të Mollës

Ku mollët veç i kujtonim të kuqe

E na kuqeshin faqet gjithë verën e lume

As mrizi degëbigë mes të cilave

Rrinte dielli në dymbëdhjetepesë

Kurrgjë s'qenka kurrgjë as ai zjarri i rnadh 

Që ra shi i mbarë e na e fiku

Që ra shi i mlrë e na e fiku se digjen malet

Se digjen more malet e na flet Shaban Syla

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami o zot

Po kush i paska prekur

Po kush i paska prishur e ndërruar të gjitha

Si të mos kishin qenë asnjëher këtejpari

Unë e Lami me delesykat me bukë e djathë

Në gjeth paje dhe me fyell

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami

As Shpella e Bli Hunit as turra e gurëve

Mbi të cilën hypnim të rritemi as lisat as

Gurra e Magjupit Ujëhollë

Gurra e Magjupit ujëmirë

Ku pinim në fletë kërsane

As gjollat e kuqe as

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami

Veç toka e vjetër dhe era

Veç toka e vjetër dhe retë përherë shtegtarë

Të më thonë se rrodhi këtyre lugjeve koha

Rrodhi si s'rrodhi dhe asgjë nuk gjeti

Pos dy pushkëve të vogla shtogu lidhë me tojë

Ose të më thonë

Të gjitha janë këtu të gjitha janë

Pos fëminisë suaj e barit të njomë e qingjave.