* * *
I vetmuari Çehovian i dashuruar Mend shumë mos më shisni Se rosak dikur kam qenë dhe unë...
Nga Vladimir Marku
Drilon 2003
Natyra duhet të ketë qënë e dashuruar
Kur stisi këtë mrekulli
Të quajtur, Drilon
Mani i egër përkulur mbi mua
Krah hapur me mirësinë jeshile të tij
Nga vjen një aromë virgjërie
Ndonëse e moçme, se sa nuk e di
Pëllëmbët e gjetheve ka futur në ujë
Që mua të më bëjë freski
Imazhi në ujë
Sytë m’i lbyr
Dhe ndihem pa peshë në nivelin e ndërmjetëm
Parajsa jeshile e manit të egër mbi mua
Ëndrra e imazhit të saj poshtë nën ujë
I bie të jem perla në guackë
Ironia më shpëton me zë
Ju rosa ç’keni që më shikoni?
Jam unë i vetmi
I vetmuari Çehovian i dashuruar
Mend shumë mos më shisni
Se rosak dikur kam qenë dhe unë
Dhe kujdes nga varkëtari
Që rremave u jep
Valëza duke shkaktuar
Që të ndrojtura largohen si mrekulli
Çfarë rrëmon atje në fund
Fatin tënd në formën e një krimbi?
Më bën të mendoj se fati i mirë
Fati i keq i dikujt tjetër është
Po mbetem supengritur para fatit tim
Nga një anë Sfakenaqis
Trebicka nga ana tjetër
Një urë druri në mes
Nga njerëzit e lumtur hidhen
Andej e këndej
Një patë vjen e përshëndetet me rosat
Duke i përzënë pa ceremoni
Nga territori tashmë i vet
Parajsa paska hierarki
Një rosë e bardhë më afrohet
Më kundron kureshtare me syrin e kuq
Ndërsa unë pi mendueshëm Red Bull
Oh, Zot, pranë të shoh ty!
Je ti? Fërkoj sytë
Je ti që më shikon dhimbshëm
Me një hije lumturie poshtë syve
Nuk flet, nuk të lenë të flasësh
S’ka gjë, mos fol, rri aty
Shiko si pi Red Bull
Me këpurdha e fileto viçi
Me fantazma e imazhe
Ashtu si ti që më tretesh në efir
Dhe nuk arrij të jem i lumtur
Atëhere rosave u hedh bukë
Që për qënie të tjera jeta t’ia vlejë
“Shkrimtar je?” më pyet kamarieri
I ndrojtur me mirësjellje
“Njëfarësoj” i them unë me buzëqeshje
Gjirise, gjirise – kthehu, kthehu
Thotë kënga
Mani i egër pi ujin e ftohtë të Prespës
Pata me sqep në pupla po e tremb
Varkat e zbrazura dremisin në breg
Njerëz vijnë e ikin duke eksploruar brigjet
Ndoshta, mendojnë se jam i çmendur
Dua të interpretoj numrin e dhomës
101
Si “JO” me pikëçuditëse
Enigma e parajsës
Zëra fëmijësh
Muzikë në të dy anët e brigjeve.
Comments (0 posted)
Post your comment