Dialog me varrmihësin
Ajo më mësoi si të hapja varre për të vdekurit dhe t’i varrosja. Unë u kam bërë varrin shumë njerëzve. Tani i mbulova të gjithë dhe kam mbetur vetëm unë, unë dhe Hëna. Por do ta varros edhe atë!
Nga Arben Orhani
– Çfarë po bën?
– Po gërmoj!
– Përse?
– Po hap një varr!
– Për kë?
– Për Hënën!
– Çfarë të ka bërë Hëna?
– Ajo më mësoi si të hapja varre për të vdekurit dhe t’i varrosja. Unë u kam bërë varrin shumë njerëzve. Tani i mbulova të gjithë dhe kam mbetur vetëm unë, unë dhe Hëna. Por do ta varros edhe atë!
– Po ajo nuk ka vdekur ende!
– Ajo ka vdekur!!!
– ?!
– Po, sepse, nëqoftëse nuk do të kishte vdekur, do të më mësonte si t’i hapja varrin vetes!
– Po sikur të ketë harruar?
– Atëherë do të futem vetë në këtë gropë!
– E kush do të të mbulojë me dhe?
– Ti!
– Unë? Po mua?
– Mbase kujtohet Hëna!
– Po sikur të harrojë?
– Atëherë gjallo derisa të kujtohet!
– ?!
del.icio.us |
Digg
Post your comment