* * *

Bregu i Mollës

 Azem Shkreli

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami

As Lugu i Helmit as hijet Bregut të Mollës

Ku mollët veç i kujtonim të kuqe

E na kuqeshin faqet gjithë verën e lume

As mrizi degëbigë mes të cilave

Rrinte dielli në dymbëdhjetepesë

Kurrgjë s'qenka kurrgjë as ai zjarri i rnadh 

Që ra shi i mbarë e na e fiku

Që ra shi i mlrë e na e fiku se digjen malet

Se digjen more malet e na flet Shaban Syla

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami o zot

Po kush i paska prekur

Po kush i paska prishur e ndërruar të gjitha

Si të mos kishin qenë asnjëher këtejpari

Unë e Lami me delesykat me bukë e djathë

Në gjeth paje dhe me fyell

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami

As Shpella e Bli Hunit as turra e gurëve

Mbi të cilën hypnim të rritemi as lisat as

Gurra e Magjupit Ujëhollë

Gurra e Magjupit ujëmirë

Ku pinim në fletë kërsane

As gjollat e kuqe as

Kurrgjë s'qenka kurrgjë

Si e kemi lënë njëherë unë e Lami

Veç toka e vjetër dhe era

Veç toka e vjetër dhe retë përherë shtegtarë

Të më thonë se rrodhi këtyre lugjeve koha

Rrodhi si s'rrodhi dhe asgjë nuk gjeti

Pos dy pushkëve të vogla shtogu lidhë me tojë

Ose të më thonë

Të gjitha janë këtu të gjitha janë

Pos fëminisë suaj e barit të njomë e qingjave.

Shkushullim

  Martin Camaj

 Kush iu kujtue territ që bie në luginë mbas fikjes së yjve

para agimit?

Shkatrruesi i vetes, nji krip-bardhë

e gjeti se koha e mungët

mes dritave

i hyn në palcë gurit

dhe ashtit njerëzor.

Terrin mes dy dritave

s’e duron ylli që shkoqet,

as njeriu.

 Katër Qirinj

Ndoc Gjetja 

 Një dhembshuri e thellë e një mall i heshtur

për ëndrrat e mërdhira nën pelerinë vetmie

më shtynë sonte të ndez katër qirinj të vegjël

përpara altarit të shenjtë të zemrës sime.

Të parin e ndeza për takimin tonë të parë,

të dytin e ndeza për të papërsëritshmen puthje,

të tretin e ndeza për çastet e paharruara të prehjes

në parajsën tënde të gjirit dhe të supeve.

Të katëritn e ndeza gabimisht e dashur

sepse ndoshta gabimisht u deshëm

ose ndoshta gabimisht u ndamë

pa e ditur përse nuk do të vdesim bashkë.