Atdheu

Nga Fatos Arapi

Atdheu është dhembje, është dhembje,

Një prill i pikëlluar në shpirt.

Atdheu është kryqi, është kryqi.

E mban – edhe të mban ty – në shpirt.

Atdheu është toka e premtuar.

Ti shkel si një zot dhe s’e ke ndën këmbë.

Atdheu s’ka fjalë, ka sy të trishtuar.

Vdes dashuria në dashuri që të çmend.

Atdheu është buka e uritur:

Të ikën nga duart e dot nuk e ngop.

Ëndërr dhe ankth dhe shpresë e sfilitur.

Me sytë n’errësirë vetveten kërkon.

Atdheu është varr i hapur, është varr.

Një jetë drejt tij shkon me besë që bind.

Në një pikë loti mbyt lotin fatvrarë.

Në një pikë loti lirinë e lind.

Atdheu yt i vogli, i vogli,

ai hyjnori, i pavdekshmi – loti.