O Moj Shqypni!

Pashko Vasa

O moj Shqypni, e mjera Shqypni, 

Kush te ka qitë me krye n'hi? 

Ti ke pas kenë një zojë e randë, 

Burrat e dheut të thirrshin nanë. 

Ke pasë shumë t'mira e begati, 

Me varza t'bukura e me djelm t'ri, 

Gja e vend shumë, ara e bashtina, 

Me armë të bardha, me pushkë ltina, 

Me burra trima, me gra të dlira; 

Ti ndër gjith shoqet ke kenë ma e mira. 

Kur kriste pushka si me shkrep moti, 

Zogu i shqyptarit gjithmonë i zoti 

Ka kenë për luftë e n'luftë ka dekun 

E dhunë mbrapa kurr s'i mbetun. 

Kur ka lidhë besën burri i Shqypnisë, 

I ka shti dridhën gjithë Rumelisë; 

Ndër lufta t'rrebta gjithëkund ka ra, 

Me faqe t'bardhë gjithmonë asht da. 

Por sot, Shqypni, pa m'thuej si je? 

Po sikur lisi i rrxuem përdhe, 

Shkon bota sipri, me kambë, të shklet 

E nji fjalë t'ambël askush s'ta flet. 

Si mal me borë, si fushë me lule 

Ke pas qenë veshun, sot je me crule, 

E s'të ka mbetun as em'n as besë; 

Vet e ke prishun për faqe t'zezë. 

Shqyptar', me vllazën jeni tuj u vra, 

Ndër nji qind ceta jeni shpërnda; 

Ca thone kam fè ca thonë kam din; 

Njeni:"jam turk", tjetri:"latin" 

Do thonë: "Jam grek", "shkje"-disa tjerë, 

Por jemi vllazën t'gjith more t'mjerë! 

Priftnit e hoxhët ju kanë hutue, 

Për me ju damun me ju vorfnue! 

Vjen njeri i huej e ju rri n'votër, 

Me ju turpnue me grue e motër, 

E për sa pare qi do t'fitoni, 

Besën e t'parëve t'gjith e harroni, 

Baheni robt e njerit t'huej, 

Qi nuk ka gjuhën dhe gjakun tuej. 

Qani ju shpata e ju dyfeqe, 

Shqiptari u zu si zog ndër leqe! 

Qani ju trima bashkë me ne, 

Se ra Shqypnia me faqe n'dhe! 

E s'i ka mbetun as bukë as mish, 

As zjarm në votër, as dritë, as pishë; 

As gjak në faqe, as nder ndër shokë, 

Por asht rrëxue e bamun trokë! 

Mblidhniu ju varza, mblidhniu ju gra, 

M'ata sy t'bukur q'dini me qa, 

Eni t'vajtojmë Shqypninë e mjerë, 

Qi mbet' e shkretë pa em'n, pa nder; 

Ka mbet e vejë si grue pa burrë, 

Ka mbet si nanë, qi s'pat djalë kurrë! 

Kujt i ban zemra m'e e lan' me dekë 

Kët farë trimneshe, qi sot asht mekë? 

Këtë nanë të dashtun a do ta lamë, 

Qi njeri i huej ta shklasë me kambë? 

Nuk, nuk! Këtë marrè askush s'e do 

Këtë faqe t'zezë gjithkush e dro! 

Para se t'hupet kështu Shqypnia, 

Me pushkë n'dorë le t'desë trimnia! 

Coniu, shqyptarë, prej gjumit çoniu, 

Të gjithë si vllazën n'nji besë shtërngoniu, 

E mos shikoni kisha e xhamia: 

Feja e shqyptarit asht shqyptaria! 

Qysh prej Tivarit deri n'Prevezë, 

Gjithkund lshon dielli vap'edhe rrezë, 

Asht tok' e jona, prind na e kanë lanë 

Kush mos na e preki, se desim t'tanë 

Të desim si burrat që vdiqnë motit 

Edhe mos marrohna përpara zotit.