" Dëshirë dhe Heshtje "

Nga  Ervin Hatibi

Tej dritares është ngrohtë

njerëz janë ulur në tavolina

qyteti nis e del prej vetes

në rrugë bredhin klube e makina.

Nuk është e thënë të jem krejt i vetëm

s’është e thënë të jem as vetë i dytë

me miq të rastit po më mbushet nata

një vend do gjej ku the çlodh sytë.

Kam ftohtë e s’të shoh pranë

mendoj, mendoj se si

avujt e ngrohtë të frymës time

si zogj të bardhë e të verbuar mbërrijnë te ti.

Në ëndërr vijnë, e qetë këndojnë

e unë me sytë pak mbyllur rri

kokën ngre lart, dëgjoj ngadalë

këngën e hënës të brishtë si zanë, që solle ti.

 © Ervin Hatibi