- Cikël jete -

Nga Enertin Dheskali 

Si gjarpër mitik laokontian

Më shtrëngon jeta qafën e vuajtur,

Unë dhembët ngul dhe nën tufan

Luftoj, për hirin e vrarë

           Të Trojës sime të heshtur.

Ajër nuk kam,

Të mbush mushkëritë e lodhura

Nga nikotina që më falën të tjërët,

            Në tryezën e viteve të vrara.

Ujë nuk kam,

Në liqenin tim të pritjeve

Endjet më kthyen në Sahara.

Zjarr nuk kam,

Ma morën rrebeshet e stinëve,

Mbuluar me re dhe vetëtima.

Tokë nuk kam,

Kam vetëm pluhur dhe dhimbje

Që mbulojnë tabutin e ëndrrave të mia…