Personazhi i çuditshëm hollandez (IV)

Pjerin Thomai

...

Te nesermen, e marte, u çuam ne 7, beme ritualin e zakonshem te nevojave personale, dhe filluam te pregatiteshim. Williami filloi me çelsat qe kish hapur ne tavoline, i ndante ne dy kutia te vockela te rrumbullakta. Tha se do niseshim ne 8,30-9 , orar qe shpresonte se hapeshin supermarketet me karburant. Filluam te mbyllnim dyert, dyer qe mezi mbylleshin dhe qe ishin me kanata. Te gjitha me çeles. Gjith zemerimin me dyert, kanatat dhe çelsat, e zbraste tek mua.
- Pusho te thashe, si nuk kupton njehere, ç'a dreq njeriu je, - terhiqte me force kanaten ai.
- Nuk ka nevoje te ushtrosh force, ç'eshte kjo keshtu, lere, ngreja pak ketu, ashtu perdor teknik, eshtu, hajvan.
Para se te nisheshim, i thashe te mbulonte ato hekurat qe i kisha grumbulluar ne rimorkio, ca hekura te ndryshkura e plot dhe, por tha se nuk ishte nevoja. E kundershtova se nga shpejtesia dhe frenimi, mund te fluturonin, sidomos nje gjysem biçiklete e kohes se luftes se pare. I beheshin rreth 15 kg hekur, ku peshen kryesore e zinte nje piston traktori dhe kjo biçikleta. Me 0,25 eurocent per kg, ai mund te fitonte 3,75 euro. Ja ku e nxorri, ushqimin per neser.
 Mbuluam hekurat me nje mushama te vjeter, kaluam litaret, dhe u nisem ne 8,30. Sa me shume i largoheshim thellesise se ketij vendi, ku Williami mendonte te jetonte, aq me shum makina shihnim, aq me shume shtepia, dhe aq me shum shenje jete shihnim. Dukej sikur po i largoheshe nje shkretetire me gjelberim. Po dalloheshin trotuaret, shenje se po hynim ne nje qyteze. Ndaluam ne nje pike karburanti. Dola nga makina per ta ndihmuar. Ai zgjati doren drejt pompes ku shkruante; Gazoil.
- William, ja ku e ke Dizel, kjo ketu, lere ate se mund te jete gaz, - thashe pak si me dyshim, duke pare 4 pompa, me emrat perkates, Gazoil, Benzoil, Benzoil okt, Dizel.
Me pa si i habitur, la zorren e Gazoilit dhe kapi ate te Dizelit.
-Po kjo qenka pak me shtrenjte se kjo tjetra, -ferkoi xhamin e syzeve ai.
- E pune 6-7 cent, por kjo shkruan Dizel, eshte tamam ajo qe i duhet makines tende, nga kjo marr edhe une per makinen time, mos u ngatarro me lende te tjera se prish makinen.
Nuk e zgjati, dhe me zorren Dizel, e mbushi plot serbatorin e Citroenit, rreth 60 litra. Hypem dhe hecem drejt kabines ku behej pagesa dhe ngrehej trau per te kaluar. Beri pagesen, morri faturen dhe u nisem.
- ç'eshte kjo pune keshtu, para 1 jave e mbusha po ketu makinen, 60 litra, dhe pagova me pak, sot me shume, çmimi nuk kish luajtur.
- Ndoshta, javen qe kaloi ke marre nga ajo qe shkruante Gazoil.
- Po po nga ajo marr gjithmone une, eee, po ç'me ngaterrove me ate tjetren ti, me ate te shtrenjten, boh ç'budalla ke qelluar, si ma bere kete ti, si me hutove keshtu, po une nga ajo marr gjithmooonn - uleriti Williami.
- E tani e kuptova une se çfar ishte ajo, ka mundesi te jete nafte per kamionat, prandaj ishte pak me e lire, ndoshta ketu ne France e shkruajne Gazoil.
- Ehh ç'me bere ti mua, po une si u hutova ashtu, sa here te kam thene, shih punen tende, mos nderhy tek puna e tjetrit, bohhh - nuk i pushonte zemerimi.
- Prandaj do me e shit Berlingon ti, - mu kujtun ankesat e tija per makinen, te djelen gjate udhetimit, - se e ke bo mut me nafte kamionash.
Nuk e vriste mendjen per makinen, por per humbjen qe kish pesuar, 4-5 euro. I dukej sikur ia kishin vjedhur. Filloi te shante korporatat e naftes, pikat e shitjes, per vjedhjen qe u benin njerzeve.
- Eshte mbushur bota plot me hajdute, me mashtrusa, kudo, ne shitje, ne administrat, ne shtet, ne banke oo keta jane hajdutet me te medhenj, keta vjedhin parate e popullit, jane me kaq e aq interes, te lutem silli ketu, he qenat.
Si duket kish humbur ndonje lek nga blerja e aksioneve te ndonje firme. Nuk e ngacmova, e lashe te shfrynte, shfrim qe siduket e rifurnizonte me energji.
- A kam me nga ato buket e sheqerosura, se paskam uri - pyeti pas 2 ore udhetimi.
- Ke dhe tre copa, - dhe i zgjata 1 cope, ku me nje dore timonin e 1 dore buken si panine e vockel, hante ngadale.
Te tre paninet e vockela i mbaroi, piu dhe ca limonate, pa e leshuar timonin, e ju duk trupi me i lehte. Rruges u duken perseri varrezat e ushtarve gjermane te rene ne luften e dyte boterore.
- Keto jane te ushtarve gjerman, i sheh.
- E di se mi tregove kur erdhem... Hitleri beri nje gabim, se u hap si bajga ne derrase, - shtova pas pak.
- Ai ishte idiot, bene mire qe i rane atij, se do kishte shfarosur boten. Ja varrezat e trupave angleze ato atje.
- Nuk ishte strateg ai, kot u hap shume, te gjithe diktatoret qe hapen shume e pesojne keq.
- Ai ishte budalla, kam lexuar librin e tij Lufta ime, idiotizma, budalliqe.
- Ai te ishte marre me ruset me mire, kot i ra perendimit, nuk ishte i zgjuar.
- E e ai ishte idiot, vajti i ra Anglise, vajti deri ne Egjypt, po thuaj shyqyr qe Curçilli i vuri kufirin tek thana, ai ishte i zgjuar, ai ishte burre i madh, politikani me i madh qe ka nxjerre ndonjehere Europa.
- I madh per Britanine, jo per Europen, burrat qe projektuan Europen e bashkuar, kane dale nga ky vend, Franca.
- Francaaa, hee, francezet jane qoftexhinj, te mos ishte Curçilli, keta do flisnin gjermanisht tani, hee. Ku merr vesh ti.
- Po rolin e amerikanve, kanadezve, rezistencen qe De Goli organizoi, se llogarit ti.
- Po ishte Curçilli, ai qe vuri ne levizje te gjithe keta, kundra atij te çmenduri, do pushtonte boten ai idiot.
- Po nuk eshte kaq e thjeshte kjo pune, mu mbush mendja mua te pushtoj boten dhe u nisa, ishin disa faktore qe e detyruan Gjermanine te niste luften.
- ç'faktore qe s'kupton, ishte çmenduria e Hitlerit, e ke lexuar Lufta ime te tij.
- Jo nuk e kam lexuar, - mu kujtua qe ishte shtypur ne Tirane kete vit, per here te pare, dhe ia permenda kete fakt.
- Po ku s'di gje, kur s'ke lexuar gje ç'flet kot. Aty ne liber kuptohet qe ai po pregatitej per lufte.
- Po mir ai po pregatitej per lufte dhe e kish shprehur kete, por a i ke bere ndonjehere vetes pyetjen se, pse po pregatitej per lufte, cili ishte shkaku, ç'e shtynte ate.
- çfar çfar, he, ai ishte i çmendur, lexo librin e tij dhe do ta kuptosh se sa idiot ishte.
- Po une kam lexuar nje liber, ku thuhet se shtysa qe e beri Hitlerin, apo me sakte Gjermanine te niste luften, ishte detyrimet qe Britania i vuri Gjermanise...
- ç'detyrime more, ç'lidhje ka Britania me Gjermanine, Britania vend paqedashes e Gjermania vend zaptues.
- Po kane lidhje si nuk kane, qysh nga lufta e pare....
-Pse Britania e detyroi Gjermanine te niste edhe luften e pare, ç'ja fut kot.
- Po pikerisht ajo Britania qe ty te duket aq e mire, e detyroi Gjermanine te paguante rekuparacionet e luftes se pare, shuma te medhaja...
 - Po natyrisht, nese ti vjen e me prish shtepine mua, duhet ta paguash, kjo eshte llogjike, he .
- Natyrisht qe do paguante, por ta kisha llafin tek shtysa, se jane te lidhura gjerat, nuk mund te thuash se iu mbush mendja atij dhe i qelloi me grusht atij tjetrit se ish i çmendur, jo, ka lidhje, edhe lufta e pare eshte pasoje e traktateve te meparshme, ndermjet fuqive europiane, ku dikush ndihej i poshteruar e dikush triumfator, e per te prishur keto traktate, keto disekuilibra, jane bere gjithmon luftera ketu ne Europe.
- Keto jane budalliqe qe thua, ç'jane keto traktate, si mund nje traktat te shtyje vendet ne lufte.
- Ke ndigjuar per traktatin e Versajes ne shekullin e 19, ne e, - s'po me kujtohej viti, -flet nje liber per kete gje, historine e traktateve dhe te lufterave.
- ç'liber mo, nga ato te propagandes komuniste he.
-Jo jo, me autor europian, ia kam harruar emrin.
- Ku ne hollandisht, ne anglisht.
-Jo jo, ne shqip, perkthyer ne shqip, me duket nga anglishtja ose frengjishtja.
- Ne shqiipp, ku i keni gjetur ju keto libra, po te ishte ne anglish e te fliste per historine, do e kisha lexuar une.
- Ndoshta s'te ka rene ty ne dore, por per traktatet e ndryshme ne i kemi bere ne histori, ne shkolle, me data, muaj e vite, se kur jane bere.
- Juve ne shkolle, por ju keni qene vendi me i zoluar, nuk hynte e dilte as miza, jo me njeriu, ç'na prallis per shkolle e libra.
- Ne ka patur nje diçka te zhvilluar ne Albanie, ajo ka qene sistemi arsimor, shkolla.
- Per çfar, se si ndertohet socializmi, propagande komuniste, librat e atij idioti Karl Marksit, lexonit librat e atij idiotit tuaj, si e kish emrin, Oksa, Oksa.
-Hoxha, Enver Hoxha
- He tamam, Hoxha, te gjithe me librat e tij, he he.
- Librat e tij, ishin nje pike ujti ne oqean, para librave perendimore dhe lindor qe jane botuar ne Albanie.
- Ju libra perendimoorr, ho ho, ç'me bere te qesh, po ku dinit ju anglisht, gjermanisht, frengjisht, italisht, spanjisht, ho ho.
- Po perktheheshin ore,
- Po nga dolen keta perkthyes kur asnjeri nuk dilte ne perendim e as nje nuk futej brenda, dhe une qe erdha nje here ne Durres, sa doja te dilja ne qytet, me ndaloi ushtari tek dera, stop me tha, s'me la te te kaloja portin, apo s'ishin dhe ato telat obo bo, rrethuar, çdo gje e rrethuar.
Me erdhi inat jo vetem me konceptin e tij, por dhe me ushtarin shqiptar qe nuk e kish lene te dilte nga porti, nderkoh qe me te ndigjuar e kisha se marinaret e huaj dilnin deri tek Vollga. Nga ky inat, s'durova dhe shpertheva.
- Po pse mer hajvan, qenia jote jashte apo brenda e percakton zhvillimin e nje shoqerie, pse, mos leximi i jot i nje libri e percakton qe ai liber nuk ekziston apo nuk ben. Vetem une, mund te kem lexuar nja 200-300 libra te huaj, duke filluar nga Hygoj, Stendal, London, - po vazhdoja une ti permendja ca shkrimtare perendimor dhe lindor rus.
- Po nga dolen keta perkthyes, kur kufiri juaj u mbyll me 1945, apo perkthime shkel e shko, sa per propagande.
- Tek ne ka patur perkthyes shum te zote e te afte.
- Ooo, na dolet te zgjuar ju albanezet tani, prandaj jeni te fundit ne Europe.
- Kjo eshte çeshtje tjeter, eshte e politikes idiote tek ne, por kjo nuk e mohon faktin qe ka patur me dhjetra perkthyes te zote, se shqiptaret zotrote kan pas levizur lirshem qysh para luftes, ne kohen e mbretit, plus qe ka patur bursa studimi per ne perendim, biles edhe ne socializem dilnin studente jashte per studime e per gjuhen, jo vetem ne Rusi e lindje por edhe ne perendim.
- Ne perendimmm
- Po po, edhe ne perendim, une e shoh qe ti ke nje imazh te keq per Albanien, vetem tek nje shtypshkronje - mu kujtua nje artikull i viteve te fundit mbi shtypshkronjen 8 Nendori, - ne Tirane, kish nje sallon te madh plot me perkthyes, qe perkthenin literature nga Rusia, lindja, perendimi, ç'lexonit e mesonit juve, i lexonim dhe mesonim edhe ne.
- Ouu, e di qe ti mund te kesh qene nje agjent i ruseve, i KGB .
U habita me kete llogjike te tij, llogjike qe e kisha vene re edhe tek perendimor te tjere, ku sapo ti flisje per diçka te mire nga vendi yt, ata te cilesonin si njeri i regjimit apo i sherbimeve te fshehta, paçka se ti mund te ish perndjekur nga keto regjime e sherbime te fshehta. Kjo llogjike me ngjante me llogjiken fanatike te ish komunisteve apo njerzeve te regjimit, te cilet ne kohen e tyre, kohen e socializmit, na quanin si simpatizante te perendimit, te botes kapitaliste, te borgjezise, e deri edhe ne agjente, e pse, se thonim diçka te mire te perendimit. E njejta skene, e njejta psikollogji, qe shfaqej ne kohen e socializmit ne lindje, po shfaqej tani ne kohen e kapitalizmit ne perendim, veçse ne ate kohe ish shekulli i 20 e tani shekulli i 21, ku nese ne lindje, tani njerzit ishin emancipuar, kishin ndryshuar formen e te parit te gjerave, kishin evoluar, ne perendim -perkundrazi- njerzit kishin ngelur po ata te luftes se ftohte, po ai mentalitet e vjeter.
- Ku i dihet edhe mund te kem qene - fola i qete dhe i deshperuar qe nuk kisha qene jo vetem ndonje agjent i sherbimeve te huaja, por as dhe agjent i sherbimeve shqiptare, po me vinte inat qe i kisha urryer sherbimet e fshehta, - por kjo nuk e ndryshon thelbin e çeshtjes - shtova duke e ngritur perseri zerin nga inati, - se une e te gjithe shqiptaret, mesonim ne shkolle mbi teorine e Anjshtainit, mbi ekuacionet e ndryshme matematikore, mbi traktatet e ndryshme, mbi vendet e popullatat e ndryshme, mbi faunen dhe floren e vendeve te ndryshme, mbi shkrimtare dhe pikturiste te vendeve te ndryshme, mbi motorin e makines dhe te anijeve, mbi ligjet e ndryshme te fizikes, kjo nuk e ndryshon thelbin e çeshtjes se siç ka njerez me ngjyra te ndryshme ashtu ka dhe njerez me idera e koncepte te ndryshme, ti thua Anglia eshte e mire, une them qe ajo eshte kurva e Europes.
- Sii, Anglia kurva e Europes.
- Kete nuk e them une po e thone edhe plot europiane perendimor.
- Kush jane keta. Komunistet, nazistet, kush.
- Jo or hajvan, njerez, historiane, politikane te ndryshem, e sheh ç'po ben Anglia, a i lexon shtypin, u be disa muaj qe thote; Vdiq euro, vdiq euro, Europa morri fund, eksperimenti deshtoi.
- He, po Europa ka marre fund edhe pa e thene anglezi, nuk e sheh, çdo gje po shkon teposhte.
- Anglia ka vite qe eshte kundra Europes, por nuk del ball per balle, gjithmon nen rrogoz, ka friken e dikurshme, se do humbi supremacine ne Europen e Bashkuar.
- Po ç'Europe e bashkuar a derzi, kush do ta beje e ta mbaje kete Europe te bashkuar, kush, nazistet me komunistet , he he, pa Britanine he, keta marrin fund.
Nuk ishte e lehte te ndryshoje nje tru te kalçifikuar. Europa ishte mbushur plot me njerez te tille, qe shihnin vetem bardh e zi, dhe qe nuk kishin evoluar prej vitesh. Ne Antwerpen arritem vone rreth ores 9, per shkak te trafikut te renduar. Tyneli ku do te shkonim drejt shtepise time ishte bllokuar.
- O te dhjevsha o Belgjike, o kafshe, po çfar behet keshtu, 1 ore ketu, - bertiste Williami i nxehur, - a qytet kerme, Antwerpen muti.
 -Diçka do te kete ndodhur, gjersa hecin kaq ngadale makinat.
- Shyqyr qe po iki nga ky vend muti, nga keta pisa.
Ne 10,30 ishim ne shtepin time. Me kish marre malli per gruan, sikur isha 1 muaj larguar. Jo vetem per ate, por edhe per Belgjiken, per Antwerpenin, me kish marr malli edhe per oborrin rrotull apartamentit, me dukej sikur isha shkeputur nga nje burg dhe po vija ne liri. Krejt e kunderta me ate qe ndjente Williami, i cili mezi priste te shkeputej e te ikte nga Belgjika.
Gruaja i nxorri nje pjate gjelle, ndersa une u futa ne dush direkt. Ishte hera e pare qe Williami hante dy pjata gjelle, gjithmon nuk hante me shume se 1 pjate kur vinte tek mua. Po shihte tv, ne shtepi nuk kish tv, e urrente ate, kish vetem radio.
- Shih shih ç'budalliqe qe japin, u çmend bota u çmend, jane marrosur te gjithe, - thosh gjithmon te njejten shprehje kur shihte tv.
-William, se jemi lodhur tani, e une do shkoj neser ne pune, do me paguash tani apo ndonje dite tjeter.
- Ahh, po po, tani se edhe une dua te shkoj ne shtepi, - foli pa ia ndare syte tv, - sa ore punove, ja ti shoh, ah po 9 me 7 , ee i thone po 10 ore, - nxorri portofolin ai, - 60 euro plus 10 euro dhurate, ke 70 euro, ne regull, je i kenaqur.
-Po po - rrudha buzet, prisja te me jepte ndermjet 100 e 150 euro.
- 70 euro, per tre dite larguar, - foli gruaja kur ai ish larguar.
- Ee, ç'a ti bej hajvanit, edhe une nuk e prisja, thashe do me jepte te pakten 120, - me hypi inati.
  Si ka mundesi, thoshja gjith naten, te paguash kaq dobet edhe kur ke para ne Zvicer.
-Kam nje shok budalla, hollandez pensionist... - po i tregoja te nesermen nje belgu historine e pageses se tij.
- A Pjero, ti nuk e di ndoshta, po shum hollandez, jane kalvinist.
- Kam lexuar diçka per keta, nje rryme fetare pak me ndryshe nga katoliket, por te krishtere.
- Po pikerisht keta, mesojne se si te mos ta shperdorojne lekun, e mbajne ne qypa, ne shtepi, ne banke, menjan, kudo, veç per ta harxhuar nuk e harxhojne, jetojne ashtu me pak.
-Ndoshta mendojne per dite me te keqija - mu kujtuan ca broshura fetare.
- Tamam, po, e ruajne lekun, nuk e harxhojne.
- Po keta e privokan vehten e tyre nga shum gjera elementare, edhe ne emigrantet kursejme, nuk e shperdorojme lekun, por jo kaq fare, - mu kujtuan gjirokastritet e vendit tim, por jo, ata ishin lule para ketij, para ketyre kalvinisteve.
Gjith javen me rrinte mendja aty, thashe nje here ta denoncoja kete vemje tek Financat, si njeri qe ka fshehur para ne Zvicer, por me vinte turp, s'kisha denoncuar kurre ne jeten time ndonje njeri, perkundrazi me kishin denoncuar gjith andej si njeri qe prish rendin publik me mendimet e tija nacionaliste, si njeri qe hecen rruges me gote perpara duke u dhene shembullin e keq te tjerve, si njeri qe kundershtoja gjithmon, si njeri qe bertisja dhe agresiv. Qe bertisja, u thoja se e kisha nga temperamenti albanez, por se isha agresiv nuk e pranoja dhe kush une qe kaperceja milingonen te mos ta shtypja. Me kishin denoncuar se ushqeja zogjte dhe pellumbat, me therime buke, duke shkaktuar grumbullim te tyre, me kishin denoncuar se mirresha me tregti buke, vertet se nganjehere bleja buke me shumice dhe iu jepja te varferve. Po shyqyr, akuzat e shumta qe me kishin bere, ishin shuar, tani nuk me binte me njeri ne qafe.
E lashe punen e denoncimit, megjithse ketu ne perendim eshte nje sindrom i perhapur dhe shoqeror, dhe u perpoqa ta harroj. Vendosa te mos shkoj me tek ai te punoj. Kur te shtunen u duk perseri Williami, kerkonte ndihme perseri. Ia zbrasa te gjitha, i thashe mashtrus, mosmirnjohes, se si kish mundesi te paguante akoma aq dobet kur kish para mjaftueshem.
- Eurot e tua nuk me hyjne ne pune, ke ne Zvicer a ke ne Gjermani, mua me hyjne ne pune vetem djersa ime, me the qe do te paguaj mire, jo si ne Berendrecht, dhe perfundimi, 10 ore i llogarite me 6 , turp i botes, po te jete keshtu, pse nuk llogarite edhe oret e te nesermes ne mengjez. Une nuk bezojta se thash ky do ta kete vete parasysh pagen. Pyet gocen tate, thuaj qe me pagove 70 euro per 3 dite larguar, çfar do te te thote.
-ç'pune ka goca ime me punen time, me punen tende, me parate, secili ka punen e tij, tani ti a vjen te me ndihmosh, se ai pronari i ri, me thote te firmos nje leter qe duhet te paguaj 3 mij euro, se nuk jam bere gati akoma, dhe 1 jave me ka ngelur.
Doja ti thoja per 10 euro ora, por e dija se aq sa mund te nxirrje nga nje plesht, po aq mund te nxirrje edhe nga Williami.
-Okej, po vij, por me 8 euro ora, je dakort.
- Me 8 euro ora, eshte shum lart, me 6 .
- Me 6 euro, eshte kohe e shkuar Williaaamm, me 8 .
- Jo nuk kam mundesi.
- As une nuk kam mundesi te vij per aq pak para. Ne çdo restorant, bahçe, morpo edhe shperndares reklamash, nuk ka me poshte se 8-9 euro ora.
- Mir pra, e shoh qe s'kemi se ç'themi tjeter, mirupafshim.
- Mirupafshim, - takuam duart dhe sikur u çlirova.
- I thashe keq o gru, - mbylla deren, - as me 8 euro nuk donte hajvani, ç'a ti boj une atij.
- Lere, le te gjej te tjere po gjeti, kush ka per ti shkuar, te gjeti ty budalla dhe te shfrytezoi per 5-6 euro.
Vertet, ne kete histori, une isha budallai, por ama krenar, me i pasur se ai, ndersa ai ishte kaluar, milioneri, por i dhjere gjithmon, i varfer sa s'kish ku te shkonte.
Kurioziteti dhe ndoshta edhe inati, me shtyne qe me 23 tetor te shkoja ne Berendrecht e te shihja. Nga larg vura re nje grumbull mobiljesh dhe njerzish qe po punonin. Duke u afruar vura re Citroenin e tij mbushur plot brenda dhe siper kishte perseri ca dysheqe, me tutje edhe nje grumbull me plehra, nje rimorkio plot dhe nje qe po mbushej nga njerzit aty, nderkoh qe vet Williami rrinte ulur si gjynafqar mbi karrocen e tij.
- He William, - dukej si nje kufome, gjith ajo gjalleri qe e karakterizonte ishte shuar, - po ti sikur e kishe per ta liruar dje, si date e fundit, akoma, - buzeqesha une.
- Ehhh, ç'a te bej, - mezi nxorri zerin ai duke ngritur duart ne hava.
- Po pse a derzi e denon veten keshtu, - pashe buzet e tija te thara, si duket ngaqe s'kish pire as çokomelkun e tij e as limonaten e tij, - po te vija une a derzi, te thashe, kisha 3-4 dite pushim, e kishim mbaruar kete pune qysh dje, po ti s'do te paguash 8 euro ora, - ngrita zerin qe ta ndigjonin dhe ata te tjeret, - ti do qe te paguash me 5-6 euro, po nuk ka mo me 5-6 euro, eshte qesharake.
- Keta po punojne gratis, - mezi fliste Williami.
- Gratis te kam ndihmuar edhe une, por gratis eshte 1 here jo gjithmon, - e duke pare aty, mesova se ata qe po e ndihmonin nja 3-4 veta, po mbushnin rimorkion e tyre, per veten e tyre, ndersa pronaret e rinj dy burra e nje grua e re me femije, po pastronin brenda ter nerva nga situata qe u kish krijuar Williami.
- Sot ku do flesh, apo do nisesh sot per France.
- Jo, s'kam fuqi, do iki ketu ne Gjermani, tek goca.
Me vone u duk makelari, i cili e morri Williamin me vehte per te shkuar tek noteri, i cili ishte po aty ne fshat. Si duket Williami, do paguante nje demshperblim ndaj pronarve te rinj per vonesen, per mos zbatimin e kontrates, si dhe nje pagese me te vogel ndaj komunes per plehrat qe do ti hiqnin te nesermen. Pashe qe hija e tij, mezi hecte, ishte plakur per 1 jave, sa per 10 vjet.
  U ktheva ne shtepi me shum pyetje ne koke. Si kish mundesi qe nje njeri qe i kish mundesite te jetonte si zotni, e kish katandisur veten ne kete gjendje. ç'i kushtonte te harxhonte 500 euro, te merrte dy veta e ti boshatisnin shtepine. Pse duhej te vinte goca me familjen, nga 400 km larg, per ta ndihmuar, e te flinte ne hotel. Pse harxhonte kohen kote me shit-blerje kur te gjitha ose i hidhte ose vinte firma e dores se dyte dhe ia merrte falas, nuk harxhonte as 500 euro per dy puntoret.
Thuajse çdo dite tv japin emisione mbi njerzit qe blejne shtepia ne France, Spanje, Itali, Portugali, Greqi, Turqi, Bullgari, e çoku ndodh ndonje stres i vogel, ndonje mos-marrveshje me pronarin, por qe te denosh veten ne kete forme, nuk kisha pare akoma.
                                                                                      Fund 

 
(Shenim; Shtysa qe me dha te shkruaj kete tregim real, ishte biseda me Williamin kur u kthyem, qe eshte pasqyruar tek pjesa e 4 , mbi konceptet e tij , mbi imazhin qe ka ai dhe shum perendimore ndaj shqiptarve apo dhe lindorve ne pergjithesi, mbi kend-veshtrimin e tyre ndaj disa vlerave e popujve. Si autor i ketij tregimi, qe do te kisha deshire te perfshihej ne tekstet shkollore, kudo, nese specialistet e letersise e shohin te arsyeshme, iu jap te drejte gazetave, revistave etj, ta botojne po te duan.)